Ձմռանը ծառերի ճյուղերը կտրում են։ Աշնանը ծառերի տերևները թափվում են։ Գարնանը ծառերը ծաղկում են։ Իսկ ամռանը ծառերը երգում,պարում, քնում և արթնանում են։ Բայց մի ծառ կար, որ միշտ տխուր էր։ Մի օր էլ նրա ընկերուհիները որոշեցին գնալ ծառի մոտ։ Սիրելի ընկեր ին՞չ է պատահել, ինչո՞ւ ես տխուր։ Ծառի ընկերները ամեն օր գնում էին ծառի մոտ, սակայն տխուր ծառը հոգնել էր։ Դրա համար որոշեց պատմել ամեն ինչ։ Հավաքեց իր ընկերներին և ասաց․

-Ես շատ տխուր եմ։

-Ինչու

-Որովհետև ես չեմ ծաղկում, ես էլ եմ ուզում ձեզ պես լինել, ընկերները նրան խոսք տվեցին, որ կօգնեն նրան։ Պարզվում է, երբ ընկերները ջրեցին ծառը արդեն երջանիկ էր, որովհետև ընկերները ջրեցին ծառին։

1. Հեքիաթի դեպքերը հերթականությամբ թվարկի՛ր։ 
   Խուլը կորցնում է այծը։ Այծերը կորան, պատահեց մի մարդ,

նորից պատահեց մի մարդ, պատահեց մի տատիկ, և հետո գտավ 

• Նշի՛ր այն հատվածը, որը քեզ դուր եկավ։ 
• Մի խուլ մարդ երեք այծ ուներ: Մեկի պոզը կոտրած էր: Ինչպես է լինում, մի օր այծերը կորում են: Տերն ընկնում է դես դեն այծերն գտնելու: 
  Նա պատահում է մի ուրիշ խուլ մարդու՝ վար անելիս, և հարցնում է. 
  – Բարի աջողում, ախպեր, այծերս չե՞ս տեսել: 
  – Լավ է՝ այսպես ցանեմ, – ձեռք մի կողմ թափ տալով պատասխանում է վար անողը: ջ
• Տեքստից դուրս գրի՛ր ի՞նչ հարցին պատասխանող բառեր և դարձրո՛ւ հոգնակի (շատացրու): Օրինակ՝ այծ(ի՞նչ)-այծեր(ինչե՞ր) 

• Շարունակի՛ր հորինել. 
     Մի պառավ երեք խուլ այծ ուներ։ Մի օր պառավը կորավ: Նրա թոռնիկը նրան ման է գալիս։ Բայց պարզվում է, որ այդ տատիկը գնացել եր մրգեր ու բանջարեղեններ գնելու։ Բայց այդ տատիկը խուլ էր։

Մի օր խնձորը🍏 և արքայանարինջը🍊 որոշեցին չիր դառնալ։ Մարդիկ սկսեցին նրանց կլպել ու հետո նրանց կտրեցին և չորացրեցին։ մեր չիրը արդեն պատրաստ է կարող ենք ուտել ասաց մարդկանցից մեկը․ Խնձորը և արքայանարինջը լսեցին և վախեցան։ Նրանք որոշեցին փաղքել բայց նրանք մորացել եին, որ նրանք ոտք չուն եին։ և նրանք ձեռքերի վրա քայլելով փաղչեցին։

1. Պատմվածքից դո՛ւրս գրիր  անծանոթ բառերն ու օնլայն բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։
2. գոգ – գիրկ․
3. Այս  դարձվածքները փոխարինի՛ր մեկ բառով.
4. ձայն ծպտուն չհանել – լռել
5. իրավունք տալ – թույլատրել
6. վնաս տալ – վնասել
7. Ո՞վ  է պատմում այս պատմությունը. Ճիշտ պատասխանը նշի՛ր.
8. պառավը
9. ուղեկցորդը 
10. ճանապարհորդներից մեկը
11. Պատմությունը համառոտ պատմի՛ր:
12. Մի անգամ մի շնիկ հանդիպեց մի տատիկին։ Տատիկը նստեց վագոն Ջեկոյի հետ։ Մի քիչ անց գալիս է կոնդուկտորը և խնդրում էր տոմսը Եվ հանկարծ զամբյուղից ձայն է գալիս, բոլորը մտածում են հավ է։ Հետո պարզվեց, որ շունիկ է։ Նա վերցնում շնիկին և է դնում զամբյուխի մեջ և նստում գնացք։
13. Ի՞նչ կպատմես շնիկի մասին:
14. Շնիկը շատ խելացի, ճարպիկ և արագավազ էր։
15. Պատմությունը ինչպե՞ս կպատմի շնիկը:
16. Մի անգամ մի տատիկ ինձ վերցնում է դնում զամբյուխի մեջ և նստում գնացք։ Հետո եկավ կոնդուխտրը ես կսկեցի զամբյուղը ճանկրել։ Ճանապարհորդները հավաքվեցին գլխիս։
17. Արդարացրո՛ւ տատիկին:
18. Մի խաբեք կարելի վագոն շուն բերել եթե շունիկը անձնագիր ունի։ Իսկ իմ շնիկը ունի։
19. Արդարացրո՛ւ կոնդուկտորին:
20. Հարգելի մայրիկ չի կարելի շնիկ բերել վագոն։
21. Մեղադրի՛ր տատիկին:
22. Հարգելի մայրիկ չի կարելի շնիկ բերել վագոն։
23. Մեղադրի՛ր կոնդուկտորին:
24. կոնդուկտոր չի կարելի չթողնել։
25. Հորինի՛ր. Ջեկոյի նոր արկածները
26. Ես մի անգամ ճանփորդեցի լեննագանից մինչև Երևան։ ես նստեցի վագոն և տեղաշարճվեցինք։ ՈՒ այդպես առաչին կայարանը և եգրերդը։ Որից հետո մեր վագոն մտավ մի տատիկ։

Բարև, ես հիմա կպատմեմ իմ ճամփորդության մասին։ Երեքշաբթի օրը ամսի 11 – ին մենք գնացել եինք։ Տեղեր վանք։ Այնտեղ մենք լսում եինք ծառերի խշխշոցը և տեսնում եինք կապուկակ երկինքը։ Այնտեղ մենք աղոթեցինք և կոմիտասյան երգեր երգերենք ու մոմ վառեցինք։ Եկեղեցում կար երկու աղավնի մեկը սպիտակ էր, միուսը սև։ նկարվեցինք, ժամանակ անցկացրեցինք և վերադարձանք։

Այդ երկրում🌍 մարդիկ քայլում են գլխի վայր։ Այնտեղ այոն ասում են ոչ, իսկ ոչը այո։ Այնտեղ բոլորը ունեն թրչող գորգեր։ Այնտեղ մեծերը գնում են դպրոց թրչողգորգով։ Իսկ գնում են ախատանքի և ճողովի նիստի։ Այնտեղ մաման պապա էր, իսկ պապան մամա էր։

Մի անգամ կաղամբը որոշեց ճամփորդել և ընկերուհի գտնել։ Նա շատ երկար մանեկավ ու չգտավ։ Եվ պարզվեց, որ մի ուրիշ լոլիկ ել է ընկելրուհի մանգալիս։ Մի – օր էլ նրանք հանդիպեցին։ Լոլիկը ասաց․ բար՝և կաղամբ, ես ընկերուհի եմ մանգալիս։ ՈՒ կաղամբը ասաց ես ել եմ ընկերուհի մանգալիս և նրանք ընկերացան և միշտ մեկնու – մեկը իրար կողքին էին։